Devri

dic'houtiñ

dic'houtiñ

v.

(1) V. tr. d. Dégoûter.

(1846) BAZ 27. Ar blijadur a gave o lenn levriou devot, en dic'houtas souden eus ar bed. ●(1866) HSH 226. pehini a beurechuas d'en dic'hoûti eus ar bed. ●(1872) ROU 80a. Dégouter, tr. «dic'houti

(2) V. intr. Dic'houtiñ diouzh : se dégoûter de.

(1860) BAL 21. Perac e caver aliez ken divlaz ar pedennou ma tic'houter buan diouto ?

(3) V. pron. réfl. En em zic'houtiñ diouzh : se dégoûter de.

(1846) BAZ 22. e commansas en em zic'houti dious plijadurezou ar bed.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...