v.
I. V. intr.
(1) Défricher.
●(1958) BRUD 4/57. dihagni : défricher.
(2) Travailler dur.
●(1958) BRUD 4/33. Dihagni noz deiz a 'fell dezo. (...) Labour ! Dihagn, noz deiz en da bark hag en da vag. ●(1961) BLBR 130/24. Toulla, dihagni war gorv ar roched. (..) Dihagnit, paotred !
(3) En mettre un coup.
●(1956) BLBR 91/16. oc'h eva an dour benniget ! Ha dic'hagni a rae !
(4) Se dépêcher.
●(1990) MARV II 35. (Plougerne) Ha me dihagni, dipadapa, da gerhad eben avad.
II. V. tr. d.
(1) Donner (un coup).
●(1956) BLBR 92/12. o tic'hagni taoliou kerniel gant ar gwez.
►absol.
●(1958) BRUD 4/49. kemeret ar valaenn, ha dihagnet a far-digleo gand unan.
(2) Mettre en pièces.
●(1984) HYZH 154-155/24. dic'hañgnet ar c'hilhog dezhañ.