adj.
(1) Sans puissance.
●(14--) Jer.ms A 87. Manc ha fall ha dygalloet, tr. «Estropié et faible et impuissant.»
●(1909) FHAB Mezheven 161. ober anezhan dic'halloud evit tizout an eürusted.
(2) Sans pouvoir.
●(1900) MSJO 23. eun den dic'halloud e peb doare. ●(1915) HBPR 143. Roue dic'halloud, kristen eb par.
(3) Impuissant.
●(1877) MSA 173-174. Tri midisin (...) a zisclerias oa ho guiziegez dientent hag ho remejou dic'halloud.
●(1911) BUAZperrot 268. e leac'h m'eo dic'halloud pa vez eat re hir an droug.
(4) Impuissant sexuellement.
●(1911) BUAZperrot 116. Awechou, e leac'h ma'z eus dimezi da welet, n'eus dimezi ebed da c'houzout, pe abalamour ar re a zo eat an eil gant egile a ioa dic'halloud, pe abalamour m'oant kerent.
(5) Inutile.
●(1857) HTB 86. mes oll pep tra a oe dic'halloud. ●159. Ar maluruz paour a zisplege eun nerz dic'halloud.