m.
(1) = (?) Brocante, vieilleries (?).
●(1938) DIHU 328/158. Laret vehè ti ur marhadour dihaolaj.
(2) Détritus, déchets, ordures.
●(1970) LIMO 19 septembre. En diholaj é chom ér ruieu un tammad mad ag en dé ha get en héol ponér er vlas e sau hou kalon. ●Diholaj, tr. «détritus, ordures ménagères.»
(3) (en plt de qqn) Vauriens, voyoux, vermine.
●(1910) ISBR 267. é larent de zihaulaj er hérieu dont de hudal. ●370. dihaulaj, tr. «voyoux.» ●(1916) LILH 22 a Vae. Ne faut ket krenein rauk dihaulaj èl er bolé. ●(1937) TBBN 73. a zilézel obéreu en dud avot aveit um durel de zarempredein en dihaulaj. ●74. é tarempredein tavarneu ha dihaulaj. ●(1942) DHKN 217. Dispah e oè ér Frans a oudé eih vlé, ha, de ben anehi, en diholaj spontusan e zob et guélet biskoah.