adj.
I. Attr./Épith.
(1) Déterminé.
●(1870) FHB 307/363a. da veza eur potr dichipot evel diagent.
(2) Qui ne chipote pas les prix.
●(1878) EKG II 152. Ar marc'had ne oue ket pell evit beza great ; eno oa paotred dijipot.
(3) Franc.
●(1907) PERS 266. ha kerkent, gant eun doare dichipot : «va merc'h, emezhan, red eo d'eoc'h demezi.»
(4) Sans vergogne.
●(1942) DRAN 94. Gant skrapadeg dichipot ar yer dre ar vourc’h, didudet en derc’hent.
II. Adv.
(1) Sans marchander.
●(1872) ROU 102a. Dichipot, tr. «sans marchander.»
(2) Sans hésiter.
●(1870) FHB 280/152a. en doa great he daol difre ha dichipot. ●(1877) EKG I 35. ha rei a reant, dijipot avoualac'h, d'ar republikaned, ar pez a c'houlennent digantho. ●141. ha deuit prim ha dijipot.
●(1904) KANngalon Du 262. M'ar bez izoum, hen ober a raimp dijipot. ●(1909) FHAB Meurzh 80. kemeret a reas dijipot an hini brasa. ●(1913) ARVG Eost 188. Ar re-man a deuio gante eur foeltren pez karg, ha dichipot ! Ne vo ket red skoilhan d'e e-kreiz ar c'hra. ●(1925) FHAB Here 370. prezegennou (...) distaget fraes ha dichipot.