adj.
I. (en plt de qqn)
(1) Qui ne rit pas, sérieux, grave.
●(1857) HTB 38. eun ton dic'hoarz.
●(1907) VBFV.fb 49b. grave, tr. «dihoarh.» ●(1922) FHAB Here 311. al Leonad a zo eun den dic'hoarz. ●(1939) MGGD 28. eun dremm dic'hoarz ha groñs. ●(1943) DIHU 379/194. é ma chomet dihoarh en dud.
(2) C'hoarzh-dic'hoarzh : qui rit tout le temps.
●(1977) PBDZ 784. (Douarnenez) c'hoarzh-dic'hoarzh, tr. «qui ne cesse d'avoir des accès de rire.»
II. (en plt de qqc.)
(1) (Paroles) sérieuses.
●(1847) FVR 224. dre gomziou dic'hoarz.
(2) (Vie) Sans plaisirs.
●(1968) BAHE 58/26. ur vuhez rust ha dic'hoarzh a-walc'h.