Devri

dichonkañ

dichonkañ

v. tr. d. Arracher (des branches).

(1947) TNOG 5/21-22. (Tregor ha Goelo) Dichonkañ, verb. : diframma gant an dorn koad bev pe marv (éclater du bois). N'a ket da droc'hañ ar skourroù-se evit o lakaat da adkregiñ : dichonk anezho. ●(1969) BAHE 62/14. arabat sachañ war ar skourroù d'o dichonkañ. ●(1970) BHAF 331. uhelvarr dichonket diouz eur hoz avalenn... ●(1974) LLMM 166-167/368. ar brankoù bet dichonket gant an avelaj.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...