m.
(1) Dégoût.
●(c.1718) CHal.ms iv. quand Ie uois cet homme la Il me semble que Ie suis saoul, que I'ay disné, tr. «abe üelan en deen se, en diout, en dihoant em c'hemer, anterleiniet emmés.» ●(1732) GReg 258a. Degout, aversion de ce qu'on mange, manque d'appétit, tr. «(Van[netois] diout.) dic'houd.»
●(1834) APD 17. en ho tic'hout, en ho lausqentez. ●(1846) BAZ 29. e santas en he galon eun dic'hout bras evit grandeuriou ha gloar ar bed. ●(1860) BAL 72. ne viritan nemet ar zec'hor hac an dic'hout. ●(1872) ROU 80a. Dégout, tr. «Dic'hout.» ●(1873) FHB 463/365a. kueza a rea adarre eb dale en dic'hout evit al leoriou divlas-se.
●(1911) SKRS II 104. N'hen doa nemet dic'hout evit ar boued.
(2) Arrière-goût.
●(1907) BOBL 19 janvier 121/2e. al loened hag a zebr deuz an dra-man a ro eul lard eoulek, kig blod hag en deuz eun dic'hout fall. ●(1907) BOBL 15 juin 142/1b. elec'h miret e jist var e lî, ar pez a ro dic'hout kaled d'ezan a-benn miz Even.