v.
(1) V. tr. d. Disculper.
●(17--) ST 322. beza didamallet, tr. «être disculpé.»
●(1876) TDE.BF 120b. Didamall, v. a., tr. «Disculper, justifier.»
●(1904) DBFV 49b. didemal, didemalein, v. a., tr. «excuser.» ●(1907) VBFV.fb 31b. disculper, tr. «didemallein.» ●(1911) SKRS II 187. didammal an dorfetourez. ●(1927) GERI.Ern 98. didamall, tr. «disculper.»
(2) V. pron. réfl. En em zidamall : se disculper, se justifier.
●(1862) JKS 219. ma n'en em zidamallit ket hoc'h-unan. ●(1877) BSA 42. E leac'h clasc eun digarez benac evit en em zidamall.
●(1910) EGBT 149. An digareo hag ar gevier a lar an nen evit en em didamalli. ●(1911) SKRS II 111. Bep tre, d'en em zidamall, e klaske ar memez digarez. ●(1929) MANO 138. Mat oa d'ezan en em zidamall eur wech c'hoaz.