adj.
(1) Sans feu, sans chaleur.
●(1903) MBJJ 220. lampo a zo e-pign ouz ar volz, mes didan ec'h int holl. ●(1954) LLMM 42/13. Bez’ eus en e benn daoulagad didan ha hiraezhus evel re ur c’hozhiad. ●(1955) VBRU 126. e kaven skedusoc’h c’hoazh ar sapr o lugerniñ dindan heol didan miz Genver.
(2) Attr. Frais.
●(1872) ROU 86a. Sous cet arbre on trouve le frais, tr. «Dindan ar vezenn-ma eo didan beza.»
●(1911) BUAZperrot 779. e vije didanoc'h d'ezan.