didilhañv. tr. d. Teiller.
●(1869) FHB 253/374b. Pa didilfet ho kanaben. ●(1888) SBI II 136. Me ho lacaï da dizec'ha, / 'Vel ar c'hanab da didilla ! tr. «Je vous ferai dessécher, / Comme le chanvre qu'on va tiller.»
●(1962) EGRH I 55. didilhañ v., tr. « teiller (le lin…). »