v.
(1) V. tr. d. Tranquilliser.
●(1908) PIGO II 23. Fanch a gontas meurbed a dreo kaer d'e vam, evit he didrubuilhan. ●(1935) BREI 401/3a. o c'hellout ho tidrubuilha war se. ●(1943) FATI 112. Didrubuilhet e voe war ar poent-se.
(2) V. intr. Se tranquilliser.
●(1903) KZVr Du-Kerzu (d’après KBSA 22). Didrubuilha a ra spered ar c’hloc’her.