v.
I. V. tr. d.
(1) Divertir.
●(1575) M 379-380. Ne prissent da respont, na rac da gront spontaff, / Na cleuet ouz da cry, na muy da deduyaff, tr. «Ils ne daigneraient te répondre, ni s'effrayer de tes gronderies / Ni écouter ton cri, ni te plaire désormais.»
●(1902) PIGO I vi. peadra da diduan o spered. ●(1907) BOBL 07 décembre 167/1a. eur gontaden evid didual ar re all. ●(1912) GMGE 98. didual eun tam bue trist ar zoudard. ●(1913) PRPR 21. didual e genvroiz. ●(1927) GERI.Ern 103. didua v. a., tr. «amuser recréer.» ●(1964) ABRO 73. Meur a dra a zidue va spered hag e kaven berroc'hik va amzer eget kent.
(2) Ravir d'aise.
●(1927) GERI.Ern 103. didui, tr. «ravir d'aise.»
(3) Diduañ an amzer/e amzer : passer le/son temps.
●(1908) PIGO ii 41. c’hoariellou mat da ebatal ha da didui an amzer. ●(1963) LLMM 99/266. hag a gase bep sul ha bep gouel-berz un nebeut tud lezirek na gave netra welloc’h da ziduiñ o amzer eget ur valeadenn.
II. V. intr. Se réjouir.
●(1575) M 2123. hep deduiaff, goelaff ha doen caffou, tr. «Là, sans se réjouir, pleurer et souffrir des tourments.» ●2966. Ayelo dy da deduiaff., tr. «Ira là se réjouir.»
III. V. pron. réfl. En em ziduañ : se divertir.
●(1903) MBJJ 31. peadra d'en em diduan. ●46. euz c'houæc'h heur hanter da eiz heur, bodadek evit en em didui. ●(1908) PIGO II 44. ober eun tamm baleaden da 'n em diduan. ●(1924) FHAB Genver 2. evit 'n em zidui a galon. ●(1926) FHAB Ebrel 123. peger brao e ouie ar yaouankiz en em zidui.