v.
I. V. tr. d.
(1) Différencier.
●(1732) GReg 287b. Differencier, mettre, causer de la différence, tr. «Diffaranti. pr. diffarantet.»
●(1847) MDM 17. a gement a deufe d'ho difaranti.
(2) Difarantiñ diouzh : différencier de.
●(1727) HB 298. An Ilis (...) a zeu da zifaranti an amser-mâ diouz oll amseryou all eus ar bloaz. ●(1732) GReg 263b. Demêler, distinguer, tr. «Diffaranti. p. diffarantet.» ●Demêler le vrai d'avec le faux, tr. «Diffaranti ar güir diouc'h ar gaou.»
●(1824) BAM 57. ne oar quet diffaranti ar pec'het marvel diouc'h ar pec'het veniel. ●(1839) BSI 55. O diffaranty a rea demeus ar sulyou-all. ●(1854) MMM 95. ar sclerigen eus ar speret, pini en differante dioc'h an aneval. ●(1866) HSH 96. diffaranti he bobl eus an oll bobliou-all.
II. V. tr. i. Difarantiñ ouzh ub. : indiquer à qqn.
●(1727) IN (avis) ii. al Lectur (…) a ra da un den difaranti pe ouz tra lacat evez.