adj.
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqn)
(1) Impeccable, qui ne commet pas de péchés, qui ne faute pas, parfait.
●(1868) KMM 223. Souezi a ree un den, o velet ken brao earedigez, kement a barfetis, tud ken difazi, ken direbech. ●(1870) FHB 263/12a. ma vezint attao difaôt. (...) an dud difazi, difaôt. ●(1880) SAB 151. Ar vreg pareed ganta n'oa ket diabeg en e feiz, difazi tre, difazi net.
(2) Qui ne commet pas d'erreur, infaillible.
●(1864) SMM 153. eur rener difazi.
B. (en plt de qqc.)
(1) Correct, sans fautes.
●(1732) GReg 214a. Correct, ecte, qui n'a point de fautes, tr. «Difazy.»
(2) (Balance) juste.
●(18--) SAQ I 229. eur valanz diabeg ha difazi.
(3) (Parole, instruction) infaillible.
●(1900) MSJO 95. Ar goms-se a zo sklear ha difazi. ●(1905) KANngalon Ebrel 382. Soubl' a raimp (…) da gelennadurez difazi oc'h Iliz.
II. Attr.
(1) Sur.
●(1929) FHAB C'hwevrer 46. traou hag a ra vad, difazi eo !
(2) [au compar.] Qui occasionne moins de fautes.
●(1900) FHAB Genver 2. Pa vo hano divar benn scriva ar brezoneg, divar benn ober levriou, e vo difazioc'h lavared an traou e galleg eged e brezoneg.
III. Adv.
A. (en plt de qqn)
(1) Correctement.
●(1727) HB 403. A so unisset difazi.
●(1909) FHAB Here 306. kaozeal er yezou-ze diderm ha difazi. ●(1925) KANNgwital 275/12. grit d'eomp bale difazi. ●(1951) BLBR 34/3. Diès a-walc'h e ve hen diskleria difazi. ●(1964) ABRO 9. A-barzh pell em boe gouiziegezh war ar jedoniezh ha skiant ar verdeadurezh hag e tapis difazi an tu da embreger ar gouelioù, da roeñvat ha da sturiañ.
(2) Exactement.
●(1878) EKG II 186. Ne ouzoun ket difazi avoualac'h pehini anezho oa. ●(1880) SAB 3. gouzout anezo [ar pedennou] difazi. ●(1893) IAI 133. an oll a vouie neuze difazi e peleac'h edo gwir Vikel Jezus-Krist.
B. (en plt de qqc.) Sans faire d'erreur, sans dévier.
●(1933) MMPA 145. Hag al lestr a yae eeun warzu ar porz, difazi ha seder.