v.
I. V. intr.
(1) Quitter la foire.
●(1908) DIHU 35/72. A pe zas chonj dehon de zifoérein é oé saùet a houdé pelzo stiren er Hemenér. ●(1931) VALL 310a. quitter, faire quitter la foire, tr. «difoara act. et n.» ●(1934) BRUS 62. difoérein, tr. «quitter la foire.»
(2) (tunodo) Aller, partir.
●(1893) RECe xiv 268. Daou pe dri journe goude, an añbelhin (...) a oa divoaret war ar beos.
(3) (tunodo) =
●(1893) RECe xiv 269. ha n'oule ket divoarein moñd er c'houes.
II. V. tr.
A. V. tr. d.
(1) Se défaire de, se débarrasser de.
●(17--) BMa 771-772. Me y a dar foar evit difoaran / Eur restat avalo so aman, tr. «Je vais à la foire, pour me défaire / D'un reste de pommes que j'ai ici.»
(2) (tunodo) Donner.
●(1893) RECe xiv 267. M'añjes, divoared d'in pes 'm eus da gâd gant ho ches. Hag an añjes 'n a divoared i vado d'i añbelhined. ●269. james 'peus divoaret eur menn bien d'ëm jes d'en om divertisañ.
(3) (tunodo) Dilapider.
●(1893) RECe xiv 269. en deus divoaret toud i c'hourdajo gañd ër bilhezed miñson.
(4) (tunodo) = (?).
●(1980) PEAS 59. difoariñ, diskuliañ.
B. V. tr. i. Difoarañ diouzh udb., ub. : se débarrasser de qqc., qqn.
●(1935) BREI 415/3c. am eus kavet an tu da zifoaran dioutan brao, rak teulet am eus anezan [ar chapeled] ebars ar Seine. ●(1936) BREI 458/1b. derc'hel penn d'ar gomunisted, da c'hortoz difoara dioute, tro pe dro. ●(1970) BHAF 284. difoara prim-ha-prim diouz ar samm a oa kouezet warnañ. ●(1992) MDKA 68. M. Rober 'nevoa laret «à dimanche» deoh 'vid difoarañ ouzoh.