v.
I. V. tr. d.
(1) Défoncer, ôter le fond (d'une barrique, etc.).
●(1659) SCger 41a. defoncer, tr. «difonci.» ●(1732) GReg 257a. Defoncer, ôter le fond d'un tonneau, tr. «Difounçza. pr. et. Van[netois] difonçzeiñ.»
●(1904) DBFV 50b. difonsein, v. a., tr. «défoncer.»
(2) Défoncer (un pantalon).
●(1909) TOJA 7-8. ma breur Fanch 'nevoa difonset ar c'hi Azor e hini [bragou] d'ean disul gant e zent.
II. V. intr. sens fig. Difoñsañ gant an erez : crever de jalousie.
●(1925) BILZ 157. Koant meurbed e oa Janedig o tiskenn eus he c'harronz : ar merc'hed a zifonse gant an erez.