Devri

difontañ / difontiñ

difontañ / difontiñ

v.

I. V. tr. d.

(1) (agriculture) Défoncer (un terrain).

(1866) FHB 97/353a. Eul labourer a zifont eur pez douar ; tenna a ra anezhan ar vein hag ar griziou. ●(1867) FHB 138/272a. lacat difonta ha difreusta al lanneier. ●(1868) FHB 169/98a. difonta ha dizoura an douarou so o coll e meziou Rom. ●(1883) MIL 30. an douarou roet d'ar menec'h da zifounta.

(1907) BOBL 22 juin 143/3b. Peb arar e devoa tri c'hart devez-arat da zifounta. ●(1920) FHAB C'hwevrer 235. deuet da zifounta kenan tachennou. ●(1926) SAHE 23. muioc'h a boan o tifounta an douar-ze. ●(1960) EVBF I 336. Outre les expressions données plus haut, on trouve encore, pour «défricher» : (…) defonti, La Feuillée, difonta douar, Pouldr[euzic].

►absol.

(1864) KLV 9. pe ranke an den difounta, pe choum heb ober.

►[empl. comme subst.] Défonçage.

(1864) KLV 9. ann difounta a ioa eun dra euz ar re wella-tout.

(2) Difontañ (ur c'hoad) : déboiser.

(1870) FHB 286/195a. difrosta pe difonta ar c'hoat.

(1924) LZMR 41. Peogwir ez ae da zifonta koajou. ●(1943) FHAB Gouere/Eost 328. poaniet o deus evit difonta ar c'hoajou.

(3) Saper les fondements.

(1659) SCger 108a. saper les fondements d'vne maison, tr. «difonti vn ti.»

(4) sens fig. Civiliser.

(1867) FHB 138/267b. Hag ec'h alfe an Europ guelleat, difontet, caereat, sevenet, sclereat gantho, clevet dispac'herien o crial a enep cador Sant Per ?

II. V. intr.

(1) Saper.

(c.1718) CHal.ms iv. saper les fondements, tr. «difontein, queüein didan ur vangoer.»

(2) Perdre son fond, son plancher.

(1906) BOBL 13 janvier 69/3e. an tribun pehini a oa brein, a zigouezaz d'ezi difonta.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...