v. cf. difouchañ
I. V. intr.
(1) Surgir.
●(1766) MM 195-200. morin diünet dré ar chi / asifourch er meas eus he dy, tr. «Morin, réveillé à force de clameur, débuche hors de chez soi.»
●(1869) HTC 32. seiz bioc'h lard o tifourcha euz a ster an Nil. ●78. o tifourcha euz a douez ar Philistined. ●(1884) BUZmorvan v. Difourcha. – Dont enn eun taol euz a eunn hent, eur c'hoat, eur park, etc. ●(1894) BUZmornik 153. eur zarpant heuzuz a zifourchaz euz ar mor.
●(1922) IATA 13. an dro genta ma velin ar vaz-se o tifurcha, me dec'ho kuit.
(2) (en plt d'une voie) Donner.
●(1923) FHAB Genver 24. el leac'h ma tifourche o ru vrasa.
II. V. tr. d.
(1) Débusquer.
●(1766) MM 782-786. al labousset a zineisyas / pilat, pelliat, a faroucha / Separi, chasséal, difourcha / difanta'n neizyou a reas craq.
●(1866) FHB 66/110b. n'en devoa ket e bar da zifourcha an enemiet cuzet etouez ar bodennou.
●(1909) BROU 223. (Eusa) Débusquer, tr. «Difoúrcha.» ●(1909) FHAB C'hwevrer 64. Gwenneg ha gwenneg e tifourchas anezo eus fons e c'hodel. ●(1909) ATC 9. ar pesked am eus gallet difourcha eus e lenn e-unan.
(2) sens fig. Trouver, dénicher.
●(1907) FHAB Gouere 156. Abarz an divez, Loïz Dinac'h a c'hellas ivez difurcha eur ger galleg. ●(1986) PTGN 58. Hag e tifurchomp eur skeulig greet a-ratoz-kaer evid pignad er gwele.