v.
I. V. tr. d.
A.
(1) Déchirer.
●(1732) GReg 828a. Rompre en plusieurs pièces, tr. «difreuza. difroëza. ppr. et. Van[netois] difreheiñ.» ●(17--) EN 3407. difreused ma bigas.
●(1835) AMV 95. ar speret infernal a antreas enni hac a zifrese e intraillou. ●(1846) DGG 385. Ar Yuzevien, goude beza græt un drouc-bennac, pe gollet unan-bennac eus o c'hærent, a zifreuze o dillad. ●(1857) HTB 146. Ar vreac'h hen difoa oll difrezet.
(2) Dépecer, démolir.
●(1732) GReg 233b. Crever, rompre, ouvrir avec effort, tr. «difreuza. pr. difreuzet. Van[netois] difreheiñ. pr. et.»
●(1835) AMV 100. lêzit anezo [an tigret hac al leonet] d'am difreza.
●(1902) PIGO I 75. Difreuzet e oe an dorchen goz. ●(1904) DBFV 50b. difrehein, v. a., tr. «crever, rompre.» ●(1920) FHAB Genver 194. Ped blavez a vezo ezom da gompezi pez zo bet difreuzet ?
►absol.
●(1878) EKG II 278. kaer o devoue freuza ha difreuza (...) ne gafchont netra. ●(1896) LZBt Mae 33. Pennoz difrezo ha dizober ?
(3) Défaire (un lit, un paquet, etc.)
●(1854) MMM 295. un danten savet dioc'h ar mintin ha difreuset dioc'h an nos.
●(1902) PIGO I 75. 79. ar gwele na oa ket bet difreuzet. ●(1908) PIGO ii 33. 'c'h an da zifreuzan ar c'haridennou hag ar berniou douar-gô. ●(1909) TOJA 21. o tifreuzan ar pakad.
B. sens fig.
(1) Arracher (un marché).
●(1896) LZBt Meurzh 13. Ar marc'had-man memez tra c'heller difresa 'nehan.
(2) Désunir.
●(1908) PIGO ii 120. e holl spered a lakas da zifreuzan karante Kevarek ha Janig koant.
(3) Abîmer, esquinter, nuire à.
●(1834) SIM 117. Ar pez a blich d'ar guinou, a zifres alies an estomac.
II. V. pron. réfl. En em zifreuzañ : s'épuiser.
●(1834) SIM 204. en em zifreza ra evit tenna ar spern, hac e coll ar blijadur da zastum ar fleur.