m. & adv.
(1) M. Sanglot(s).
●(1866) LZBt Du 202. stardet ma c'halon gant an difronk. ●(1867) LZBt Genver 233. ha kerkent huanado ha difronk a beurz ma c'hristenien gaez. ●(1867) FHB 133/229a. Daelou druz, mes didrouz, eb cri na difronc, a red euz daoulagad an oll. ●(1867) BUE 63. hag an holl e save difronk enn iliz gant-he. ●135. Klevet a red difronk hag hirvoudo ar bevien.
●(1927) GERI.Ern 105. difronk m., tr. «Sanglot.»
(2) Loc. adv. A-zifronk-marc'h : à étripe cheval.
●(1744) L'Arm 441b. A étripe de cheval, tr. «A ziffroncle marh.»
●(1904) DBFV 51a. a zifronkl marh, adv., tr. «à étripe de cheval, de façon à crever un cheval (l'A.).»