adj.
(1) Pur, qui n'est pas mélangé.
●(1732) GReg 765b. Pur, pure, simple, sans mélange, tr. «digemesq.»
●(1876) TDE.BF 127a. Digemmesk, adj., tr. «Non mélangé, sans mélange.»
●(1909) KTLR 214. guelet a raan e ma va goad o redek digemesk en da goazied. ●(1920) MVRO 22/1a. bleud gwiniz digemmesk.
(2) Pur, sans tache.
●(1868) FHB 188/251b. pur, digemmesk a beb fazi.
(3) fig. Complet, plein de.
●(1943) HERV 109. Nag evurus ez oa bet Hervelina en ti-mañ ha fenoz c’hoazh e vije digemmesk he eurvad.
(4) (Or) pur.
●(1929) SVBV 132. dournellou aour digemmesk.
(5) (Race d'animaux) pure.
●(1866) FHB 68/128a. ar wenn jatal hanvet gwen breton diguemesk.