adj.
(1) Étranger.
●(1872) ROU 84a. Etranger, tr. «digenvez.»
(2) Solitaire, désert, isolé.
●(1925) FHAB Mae 165. Ar c'hastell a oa, eta, e 1795, dilezet ha digenvez. ●(1927) GERI.Ern 105. digenvez adj., tr. «solitaire, désert, isolé.»
(3) En em gavout digenvez : se perdre en chemin.
●(1866) FHB 56/29a. N'en doa ket a bell da vond, ha gouscoude dre ma tostea Yvonic ous ti he dad ec'h en em gave digenvez, ha ret e oue dezan mond var goulennou.