v. intr.
(1) Diminuer en nombre.
●(18--) BSG 136. Rac om zud en Breiz-Meur a zo cazi semplet, / Dre ar brezel civil int meurbet digoezet.
(2) S'affaiblir.
●(1900) ANDP 25. D'e dro an Diaoul-Pôtr a zigouezaz : na ouele ket, mez na c'hoarze ken. ●(1919) BUBR 10/268. ar paour kaez Chalons en deuz tapet tregont skolp houarn dre e gorf. Truez ra d'eomp gwelet hon c'hamalad, eur gwaz bras ha teo evel ma'z eo, ken digouezet en eun taol.
(3) Dépérir.
●(1659) SCger 39a. deperir, tr. «digoueza.»
(4) Se voûter.
●(1931) GWAL 136-137/426. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Digouezout : graet e vez kalz amañ gant ar verb-mañ evit lavarout : koza hag en em groumma ; da sk. : Va zintin a zo digouezet kalz evit ar bloaz ! Ma tante a beaucoup vieilli cette année (elle s'est voutée, ramassée).