digoust

adj.

(1) Attr./Épith. Bon marché.

●(1910) MBJL 60. Digoust eo digeri hencho houarn er vro-man e-kichen mac'h ê en Breiz-Izel.

(2) Adv. Sans payer.

●(1857) HTB 210. insulti digoust an dremenidi.

●(1915) HBPR 237. hag e reaz, evel-se, digoust he studi.