digrapañ .2

v.

(1) V. intr. Grimper.

●(18--) SBI II 200. Mar na alles digrapa, tr. «Si tu ne peux grimper.»

(2) V. tr. i. Krapañ-digrapañ =

●(1941) FHAB Genver 3b. hag i war du an ostaleriou, dre straedouigou striz ha berr, o krapa-digrapa gant torr ar menez.