dihouarnañ / dihouarniñ

v. tr. d. Déferrer.

●(1464) Cms (d’après GMB 169). Dihouarnaff, déferrer.

●(1659) SCger 142b. dihoarna, tr. «deferrer.» ●(1732) GReg 256a. Deferrer, tr. «Van[netois] dihoarneiñ.»

●(1904) DBFV 54a. dihoarnein, v. a., tr. «déferrer.»