adj.
(1) Bezañ dilerc'het : être en retard.
●(1903) MBJJ 346. aoun hon deuz da venel, pe, da vihanan, da vean dilerc'het.
(2) Bezañ dilerc'het da (+ v.) : être en retard à.
●(1914) MNOTes 173. dilerc'het oñ je suis en retard (da béañ à payer).
(3) Bezañ dilerc'het gant (+ subst.) : être en retard dans.
●(1914) MNOTes 173. dilerc'het oñ je suis en retard (gañt ma labour avec mon travail).
(4) Retardé.
●(1927) CONS 1159. Beza ez eus eul lennegez hag he deus brudet an taoliou-kroug c’hoariet d’al lonkerien dilerc’het gant ar vugelien-noz.
(5) Arriéré.
●(1925) FHAB Kerzu 464. n'int na sorc'hennou gwrac'hed koz na c'hoantadennou tud dilerc'het.
II. Subst. Retardataire.
●(1895) GMB 170. Pet[it] Trég[uier] dilerc'het, tr. «attardé, retardataire.»
●(1967) BAHE 52/48. Na ken kasaus all bezañ tapet war-lerc'h, selloù an holl war an dilerc'het.