adj. péjor.
I. Attr./Épith.
(1) = (?) Mauvais (?).
●(1956) BAHE 9/13. Arabat avat, implijañ ar Muzik da zinerzhañ bolontez ar Yaouankiz ha da zigeriñ o c'halon d'ar pec'hed. Rak an traoù dilokez-se n'in mat nemet da gement-se…
(2) = (?) Mal conformé (?).
●(1982) LLMM 210/31. Ur mell annoar wenn, hag hi dilokez avat.
II. Adv.
(1) Kaozeal dilokez : parler à tort et à travers, sans suite.
●(1900) KZVr 106 - 25/02/00. (Lannuon) Dilokez, kozeal dilokez, kozeal a-dreuz hag a-hed hep poueza 'pez a lerer.
(2) Gwisket dilokez : mal vêtu.
●(1962) BAHE 32/63. tud gwisket dilokez. (Ploubêr-Pluned h.a.). ●(1965) BAHE 46/49. dilokez = difurlu. ●(1982) TKRH 72. Gwisket ken dilokez e veze ken ma oa ur runkun he gwelout.
(3) Savet dilokez : mal élevé.
●(1962) BAHE 32/63. bugale savet dilokez. (Ploubêr-Pluned h.a.).
(4) Bale dilokez : avoir une démarche (?) inélégante (?).
●(1962) BAHE 32/63. bale dilokez. (Ploubêr-Pluned h.a.).