adj.
I. Attr./Épith.
(1) (en plt d'un travail) Qui ne fatigue pas.
●(1934) MAAZ 28. Dioket ul labour e ramb deoh ! ●(1982) PBLS 62. (Langoned) dihok, tr. «facile (travail).»
(2) [au compar.] Moins fatigant.
●(1934) MAAZ 151. Dihokoh ha fonusoh, e chonj éan, e vo groeit el labour. ●(1943) FHAB Gwengolo/Here 350. (Skaer) Dic'hok : diboan «Eur marc'h-houarn am eus prenet ; breman e vo dic'hokoc'h d'in mont d'ar vorc'h».
II. Adv. Sans se fatiguer, facilement.
●(1932) BRTG 111. Lod, get ou zreu, e zisoh biskoah guel, biskoah fonaploh, biskoah dihokoh. ●(1934) BRUS 126. Facilement, tr. «dihok.» ●(1939) ANNI 39. Ha gellout e hret hui obér kement-sé ? – Gellout e hran dihok,» e respont er roué.