adj.
(1) (droit) Indivis.
●(1732) GReg 527a. Indivis, ise, qui doit être partagé, & qui ne l'est pas encore, tr. «dirann.» ●Ces terres sont communes, & indivises, tr. «An douarou-ze a so boutin, ha dirann. dirann eo c'hoaz an douarou-ze.» ●(1744) L'Arm 198a. Indivis, tr. «Dirann.»
●(1876) TDE.BF 138b. Dirann, adj., tr. «Indivis.» ●(1878) EKG II 258. an tiegez aman hag an oll vadou a ioa chomet dirann etre va breur ha me.
●(1904) DBFV 56b. dirann, adj., tr. «indivis.»
(2) Indivisible.
●(1891) AGB 13. Republik ar Frans unan ha dirann.
●(1911) KEME 25-26. Ar Republik unan ha dirann. ●(1921) FHAB C'hwevrer 47. Breiz dirann, emezan, setu goulenn an holl Vreiziz.