v. tr. d.
(1) Séparer.
●(1866) SEV 93. Neuze an elez a ziranno ar re vad euz a-douez ar re fall.
(2) Dirannañ ub. : priver qqn (de qqc.).
●(1860) BAL 256. penaoz ho pefe ar galon d'o diranna en ho pedennou ! tr. (GMB 157) «les oublier, ne pas leur faire une part dans vos prières.» ●(1894) BUZmornik 314. «Arabad eo diranna ar vugale,» a leverer.
●(1913) FHAB Eost 240. en Kerhale morse ne veze dirannet ar paour.
(3) Dirannañ ub. diouzh udb. : priver qqn de qqc.
●(1894) BUZmornik 314. Diranna ar vugale a renker eo euz ar pez a c'hell beza noazuz d'ezho.
●(1911) BUAZperrot 547. Ma teur eur beleg (…) da ziranna e barrisioniz eus bara an Aviel. ●(1913) FHAB Kerzu 353. den ebet n'eo dirannet euz al levenez-ze. ●(1929) FHAB Genver 4. Pec'hed eo eta d'eun tad ha d'eur vamm diranna o bugale eus kaera tenzor hor gouenn.
(4) (droit) Frustrer.
●(1872) ROU 86b. Frustrer, tr. «Diranna.»
●(1911) BUAZperrot 769. Mes Gwerok ne asantas ket diranna e bevar mab yaouank. ●(1931) VALL 143a. Confisquer sa part d'héritage à qqb, tr. «diranna u. b.»