adj.
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqn)
(1) Sans respect, irrespectueux.
●(1727) HB 86b. guelet meur a gristen / Direspet en Ilis, / O tiscouri o c'hoarzin / O trei o phen ato, / en ur bostur indin / Evel tud divalo. ●(1732) GReg 548a. Irreverent, ente, tr. «diresped.» ●(1790) Ismar 108. deit de vout tud (…) direspèt ha diaboeissant d'où zad ha d'où mam.
●(1846) DGG 169. d'ar vugale dizent ha direspet.
●(1904) DBFV 57a. direspet, adj., tr. «sans respect, irrévérencieux.» ●(1906) KANngalon C'hwevrer 46. da veza diresped en iliz. ●(1914) DFBP 191a. irrespectueux, tr. «Direspet.»
(2) Bezañ direspet e-keñver ub. : être irrévérencieux envers qqn.
●(1911) SKRS II 147. Va bugale vihan zoken a zo diresped em c'henver. ●(1915) MMED 243. direspet e kenver he dud.
B. (en plt de qqc.) Qui dénote un manque de respect.
●(1838-1866) PRO.tj 190. Komzou direspet. ●(1846) BAZ 698. ar beleg-ze er respontas en eur fæson direspet.
●(1904) SKRS I 79. Diouallomp eta ne ve hor pedennou dievez ha direspet. ●(1911) SKRS II 179. trec'het gant nerz ar guin (…) e lavaras d'he vamm komzou diresped.
II. Adv. Irrespectueux, irrévérencieusement.
●(1838-1866) PRO.tj 181. diresped var choucq an Argus sammet.
●(1904) DBFV 57a. direspet, adv., tr. «irrévérencieusement.»