v. intr.
(1) Sortir d'une ornière.
●(1872) ROU 93b. Sortir de l'ornière, tr. «dirollehia, diroleia.» ●103b. Sortir de la voie charretière, tr. «dirollehia.»
(2) sens fig. Sortir, quitter le droit, le bon chemin.
●(1907) FHAB Gwengolo 196. Ma tigouezfe gant ar re-ze dirolec'hia ha mont da steko (lire : steki) an eil ouz eben, pebez dismantr. ●(1908) FHAB Here 295-296. P'he dezo gellet ar Frans, dirolec'ihet (lire : dirolec'hiet) gant ar Revolution.