adj.
I. Attr./Épith.
(1) Indifférent.
●(1877) BSA 292. eun digemer dizeblant a ioa bet great d'ezhan.
●(1902) PIGO I 90. An aour a goue war e di a lez anean dizeblant. ●(1907) PERS 65. eur barrez dizeblant, laosk en he feiz.
(2) Bezañ diseblant war udb. : être indifférent à qqc.
●(1907) KANngalon Mezheven 430. Anzav a rankomp ez omp dizeblant var gementze.
(3) Bezañ diseblant ouzh ub., udb. : être indifférent à qqn, qqc.
●(1926) FHAB Here 398. N'eo ket dre gasoni ouz o yez e teu ar Vretoned da zilezel ar brezoneg, met dre ma 'z int dizeblant ouz o yez. ●(1955) STBJ 71. Eun deiz e teuas houmañ war he zroad eus Mene Arre d'ober eur gwel d'he mab, (…) Met ne gredas ket goulenn netra ha Fañch, dizeblant kaer outi ha mez gantañ o tiskouez dezi eun tammig karantez, a yeas kuit d'e labour hep kenavo na komz hegarat ebet.
II. Adv. Sans que l'on s'en rende compte.
●(1903) MBJJ 40. ha setu deut dizeblant dek heur.