disec'hus

adj.

(1) Desséchant.

●(1732) GReg 277b. Dessicatif, tr. «Disec'hus. remed disec'hus.»

●(1904) DBFV 57b. diséhus, adj., tr. «qui dessèche.»

(2) Épuisant.

●(1732) GReg 362b. Épuisant, ante, tr. «Disec'hus.»