v. tr. d.
(1) Soulever.
●(1818) HJC 192. Neze Jésus e zissaüas er hroaidur dré en dorn.
●(1904) FHAB Meurzh/Ebrel 231. dizevel he vestr. ●(1907) MVET 105. Dizevel a ra an dousier wenn a c'holoe an dorz. ●(1911) RIBR 31. Dizav ar maen-bez-se. ●49. Ar plac'h yaouank a zizavas d'ezan e benn er gwel d'hen diboania eun tamm bennak. ●(1914) MAEV 218. an dourn a zisav leuren gompez ar mor bras. ●(1955) STBJ 74. Ar rojou a veze dizavet diouz an douar.
►[au passif]
●(1909) NOAR 84. ar mor (…) dizavet gant ar gorventen.
(2) Faire partir, déloger.
●(1909) FHAB C'hwevrer 37. Eun all benag eo a zo dindan o klask hon dizevel ac'han.
(3) Démonter.
●(1872) ROU 80b. Démonter, un meuble, tr. «dizevel.» ●(1890) MOA 209a. Démonter un meuble, tr. «dizevel eur pez annez.»