v. tr. d.
I. Déraciner.
●(1659) SCger 42b. deraciner, tr. «disgrizienna.» ●143b. disgrizienna, tr. «deraciner.»
●(1904) DBFV 58a. dishrouiennein, v. a. tr. «déraciner, arracher, extirper.»
II. sens fig.
(1) Éradiquer.
●(1710) IN I 27. meditationou (…) a zisgrizienno (…) eus ho calon ar pec'het.
●(1847) MDM 244. pehini a renker da ziskrizienna.
●(1914) KANNgwital 139/428. disgrizienna euz touez he vugale an tech fall da eva boesouniou touelluz.
(2) Déshériter.
●(1732) GReg 279a. Desheriter, tr. «disc'hrizyenna ur re-bennac. pr. disc'hrizyennet.» ●385b. Exhereder, desheriter l'heritier directe, tr. «disc'hrizyenna an ered natur.»