m. –ioù, ion Ombrelle.
●(1732) GReg 692a. Parasol, tr. «Un dishéaulyer. p. dishéaulyerou.» ●(1744) L'Arm 267b. Parasol, tr. «Disshiaulérr.. lérieu. m.»
●(1866) FHB 79/212a. hon euz bepred gan-eomp eunn dizglavier hag a zalc'h lec'h ive da eunn dizheolier.
●(1919) KZVr 355 - 21/12/19. Disheolier, tr. «tonnelle (et parasol).» ●(1920) KZVr 366 - 07/03/20. disheolier, tr. «tonnelle (Saint-Fiacre), Treger.» ●(1934) BRUS 235. Une ombrelle, tr. «un dishéoleér –eu, m.» ●(1963) LLMM 99/265. kouezhañ a rae warnañ bizhier ha disheolerien ken buan ha ken stank ha freilhoù war al leurdornañ.