m. –où
(1) Contredit, contradiction.
●(1732) GReg 818a. Retractation, tr. «dislavar. p. dislavarou.»
●(1847) FVR 94. Dislavar d'ar veleien douet. ●136. Dislavariou beleien touet. ●(1857) HTB 104. korf an den eo, hep dislar ar c'haëra. ●(1869) FHB 239/239a. hag ho tislavar den ne gredo dezhan. ●(1876) TDE.BF 146a. Dislar (…) Dislavar, s. m., tr. «Dédit, désaveu, rétractation.»
●(1904) SKRS I 89. an dislavar a ioa bet distaget outhan ken brao.
(2) Kaout e lavar hag e zislavar : se contredire.
●(1732) GReg 205b. Se contredire, tr. «cahout e lavar hac e zislavar.»