adj.
(1) Méprisable.
●(1878) EKG II 285. me gaf d'ign eo eun tamm dismegansuz evidomp mont e kear gand eur vaouez ereet he daouarn d'ezhi.
●(1924) FHAB Genver 3. ken dismegansus mac'h eo ar stad m'eo ganet ha ma tle bevan ennan.
(2) Méprisant.
●(1889) ISV 125. Karl ne blege ket he benn evit clevet ar c'homzou dismegansus-ze.
●(1907) KANngalon Eost 472. ar c'homsou dismegansuz.
(3) Outrageant, offensant.
●(1927) GERI.Ern 111. dismegañsus adj., tr. «outrageant, déshonorant.»