adj.
I. Attr./Épith.
(1) Oublieux.
●(1732) GReg 269b. Dépourvû de memoire, qui ne se souvient point, tr. «Disonch.» ●613a. N'avoir point de mémoire, tr. «beza disonch.»
●(1806) JOS 10. Da veza bet quen disounch a quen dianaoudec. ●(1862) JKS 242. Disonj int anezhi. ●(1883) SAQ I 28. kristenien dizounj ha digourach. ●(1889) SFA 204. denig paour ha dizonj.
●(1904) DBFV 49a. dichonj, adj., tr. «oublieux, qui ne pense pas, distrait, inconsidéré.» ●(1922) EOVD 80. perak é onn mé ken dichonj én hou kever ? ●(1957) AMAH 198. un oristal disoñj-dreist.
(2) Disoñj a, eus : qui ne pense pas à.
●(1857) HTB 76. hag en em welont, dibrepar, oblijet da digemer ar maro a behini a oant ar muia disonj. ●78. o veva disonj euz ar maro.
(3) Distrait, inattentif.
●(1872) ROU 88b. Inattentif, tr. «dizonj.» ●(1890) MOA 127b. Non attentif, dans ses prières, tr. «dizonj enn he bedennou.» ●(1894) BUZmornik 226. pedennou hirr great gant eur spered dizonj.
II. Adv.
(1) Sans faire attention, étourdiment.
●(1790) ISmar111. er péhedeu e rér ésprès, dichonge caër.
●(1908) PIGO II 32. Respont a ris ken dizonj ha tra.
(2) Sans qu'on s'y attende, par surprise.
●(1857) HTB 157. Ar maro a deu en eun taol berr ha disonj.
●(1907) AVKA 319. Setu ekeit ha ma oa ar gwrage santel o vont da Jerusalem da geloi d'an deskibien ar pez ho devoa gwelet, setu disonj, Jesus dirak he. ●(1908) PIGO II 169. Ken prim ha ken dizonj e oa c'hoarvezet an tôl, ma chomas an tri zoudard, evel ma ve lavaret, o geno gante war c'houec'h eur. ●(1935) ANTO 45. An noz a'n em gavas disoñj-a-walc'h warnoun.
(3) Loc. adv. Dre zisoñj : par inadvertance.
●(1870) FHB 263/15a. Eun dervez, dre zisonch, e leac'h eur pez daou vennek, e taolas e tog ar paour dall eul loiz aour a zaou-ugent lur.