disoudard

adj. Qui n'est pas soldat, civil.

●(1917) LILH 27 a Wengolo. tud disudard. ●(1937) DIHU 313/302. Fransizion disoudard ha merhed. ●(1939) DIHU 338/golo i. skrivagnerion disoudart. ●(1941) DIHU 357/234. En dud disoudard e zo aman ne talvant ket uieu brein.