Devri

distonañ / distoniñ .1

distonañ / distoniñ .1

v.

I. V. intr.

(1) Résonner.

(1902) PIGO I 224. mil hekleo a zistôn a bep tu. ●(1903) MBJJ 174. pa glevan eur vouez reiz, ha danve enni, o tistonan a-dreist d'ar re-all. ●(1908) PIGO II 20. ken e tistonas an traouiennou tro-dro. ●(1924) ZAMA 200. ar c'hovel, e-lec'h ma tistone c'hoaz anne ar marichal.

(2) Détonner, sortir du ton.

(1659) SCger 43a. detonner, tr. «distonni.» ●(1732) GReg 280b. Detonner, ne chanter pas juste, tr. «Distôni. pr. distônet.» ●927b. Ne pas bien suivre le ton, tr. «Distoñni. pr. distoñnet

(1904) DBFV 61a. distoñnein, v. n., tr. «être en désaccord, sortir du ton.»

(3) Répondre à un chant.

(1904) CDFi août-septembre. War an ton bras e kan an aotrou person ar C'hyrie ha dare eo ar c'hloc'her da zistona e-giz m'eo boazet. (d'après KBSA 106).

II. V. tr. d. Désaccorder.

(1659) SCger 39b. desacorder, tr. «distoni

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...