v.
II. V. tr. d.
(1) Déranger, perturber (qqn).
●(1908) FHAB Gouere 202. Mes ma sav gant unan benag anezo c'hoant c'hoari e vezo tra avoalc'h kementse evit distransi ar re all. ●(1911) BUAZperrot 498. En em denna a eure heb e zistransi. ●(1932) ALMA 138. goaleur d'an nep a zistranso an diaoul a varmouz-se !
(2) Distrañsiñ ub. diwar e labour : déranger qqn dans son travail.
●(1925) BUAZmadeg 98. an dud (...) a zistranse anezo divar ho fedennou. ●381. Netra (...) na c'helle distrans Ian divar he labour.
II. V. pron. réfl. En em zistrañsañ : se déranger.
●(1924) NFLO. il te faudra te déranger, tr. «en em zistransa a ranki.»
III. V. intr. Délirer.
●(1964) BRUD 18/32. Distrañsi he-deus greet, hed an noz gand he zerzienn.