adj. Sans plumes.
●(c.1500) Cb [pluenn]. implumis et hoc / me. g. sanz plume. b. distuch pelyet.
●(1732) GReg 732a. Qui n'a point de plumes, tr. «distuc'h.»
●(1871) FHB 312/414b. daou labous distuc'h. ●(1876) TDE.BF 152b. Distuc'h, adj., tr. «Sans plumes.»
●(1962) EGRH I 66. distuc’h a., tr. « non garni de plumes. »