Devri

disvouedañ / disvouediñ

disvouedañ / disvouediñ

v.

(1) V. intr. Manquer de nourriture.

(1955) STBJ 16. pa vezent o tisvoueda gant an naon. ●198. bet o tisvoueda e-pad eiz deiz. ●(1958) BRUD 4/84. hag e oe laosket da zisvoueda e-pad ar mintin. ●(1964) LLMM 102/11. da hirvoudiñ ha da zisvouediñ alies en Alamagn.

(2) V. tr. d. Priver de nourriture, mettre à la diète.

(1936) TKAL I 93. goapaet zoken gant o mignoned koz ha disvouedet a-berz ar roue, dre c'hevier Alanig.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...