divac'hagnañ

v. tr. d. =

●(1732) GReg 370a. Remettre un estropié, tr. «Divahaigna. pr. et.»

●(1861) BSJ 86-87. en hani e devoé en divahignet hag er gùelleit.

●(1900) KAKE 111. al loen kez (...) Divarc'hagnet gant bizier.