divalapl

adj. Sans valeur.

●(1841) IDH 168. conzeu divalable.

●(1900) LZBg 57 blezad-1^añ lodenn 38. En dén divalabl-men en doé ne houiañ ket pet kant sklav. ●(1903) LZBg Meurzh 87. Me zi e oé divalabl.