Devri

divatañ / divatiñ

divatañ / divatiñ

v.

(1) V. intr. Revenir d'un évanouissement.

(17--) TE 257. a pe oai divattet.

(1908) PIGO II 115. ar bobl, avat, a reas evel divatan. ●150. hano Janig en e ziouskouarn a ra d'ar c'hemener divatan. ●(1919) BUBR 4/107. An aoun a laka ac'hanon da zivata. ●(1972) SKVT I 167. Ne zivate ket. ●(1974) SKVT III 37. tre ma tivate.

(2) V. tr. d. Ranimer.

(1978) LIMO 11 mars. eid he devatein. ●Devatein, tr. «ranimer.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...